Braaf
Blogger roept op onze braafheid te laten vallen omwille van onze geestelijke gezondheid: Geef toe aan uw stoutste fantasieën van verzet.
Braaf
Mei 2020·3 minuten
Het zou een landaard zijn. Mogelijk Regio gebonden. ‘Braaf-Zijn’ is een karaktereigenschap die getuigt van Rede & Fatsoen. Niet per se één van Zwakheid. Integendeel! Je hebt als Burger begrepen dat wanneer we het Virus willen overwinnen -het algemeen belang vooropstelt- een plicht is het Strafrecht van het RIVM uit je hoofd te leren en bij opstaan voor Dag & Dauw gedurende de rest van de dag strikt toe te passen.
Zo ‘Lockdownen’ we onszelf gedwee naar het beste resultaat. Er schijnt een nieuwe discipline in de Wetenschap te bestaan onder de noemer Neuro-Sociologie. Deze knappe Koppen verklaren waarom ons Brein het individu mogelijk Wijsheid dicteert. Het is een jonge Discipline dus ik sluit niet uit dat Zij er naast zitten. Maar goed, er zijn meer voorbeelden van Braaf-Zijn die mijn verstand soms tarten en ook bij mij om ‘n onverklaarbare reden wordt geneutraliseerd met diezelfde Rede & Fatsoen.
In een Democratische Rechtstaat ga je niet voor eigenrichting. Nee, je bewandelt de paden van indirecte Volksvertegenwoordiging. Je benadert Bestuurders met argumenten waarom je recht hebt minimaal twee broodjes Frikadel-Speciaal per dag te verteren, waarop de Bestuurder jou overtuigt met de woorden: ‘Dat nemen we mee!’ Meestal hoor je er niets meer van en houd jij je aan de wetgeving slechts één Broodje per dag te eten op straffe van een fikse Boete. Tol op Genot!
Brengt mij op een Actiecomité wat mijn sympathie geniet en ik op de voet volg in haar Strijd. Stichting Zeelandtolvrij ijvert met al haar democratische middelen Tolheffing van de Westerscheldetunnel af te schaffen. Lijkt mij een gewettigd streven. Sterker: het is van de zotte dat Zeeuws-Vlamingen tol moeten betalen om de hoofdstad van hun Provincie te spekken met de aankoop van Zeeuwse streekproducten als ‘Knop’, ‘Babbelaar’ of ‘Bolus’. Voor die prijs -inclusief Tol- kan je een overvolle brugklas trakteren. Maandenlang strijdt dit Actiecomité met doorwrochte rapporten; bestookt Media…Zit aan bij gesprekken met Beleidsmakers & Afgezant…Debat-teert vruchteloos met Jo-Annes; Lobbyt in de Twee Kamer en is alom aanwezig op Social Media. Naar het zich laat aanzien helpt het allemaal geen Reet. Ze worden gehoord en er gaat een Blusdeken overheen.
Wat zou er in de koppies van die Activisten omgaan, vraag ik dan aan de Neuro-Socioloog? Valt niet te ontkennen dat leden van het Comité een bovenmenselijke Braafheid aan de dag leggen ondanks hun voortwoekerende machteloosheid. Die Breintjes moeten op ontploffen staan. De radeloosheid moet uit hun Oren spuiten. Hun rechtsgevoel wordt dusdanig gemaltraiteerd dat zij wel over een ijzersterke Wil moeten beschikken hun eigen Braafheid te verenigen met hun Boosheid, om daar jaren later trots van te verhalen: ‘Opa heeft nog gestreden tegen de Tolheffing maar we hebben Ons nooit…echt nooit vergaloppeerd aan Acties die het daglicht niet konden velen!’
Persoonlijk vraag ik mij af of deze Hyper-Braafheid geen verontrustende ontwikkeling is voor de geestelijke gezondheid van de geëngageerde Burger. Naast mijn veronderstelling dat Burgers het slachtoffer zijn van succesvolle BigBrother-doctrine, vraag ik mij in Gemoede af of deze Activisten als compensatie van hun zelfverkozen breidel zich niet heimelijk overgeven aan alternatieve Driften die wij ons Neuro-Sociologisch moeilijk kunnen voorstellen, én ons begrip verdient.
Beste Activisten, overweeg Uw mate van Braafheid. Mogelijk betaalt U er op deze manier een te hoge prijs voor. Ik adviseer U dan ook met klem Uw Brein niet verder op de proef te stellen en toe te geven aan Uw stoutste fantasieën van Verzet. Braafheid mag nooit het Zuur zijn wat eigenwaarde doet oplossen, -rekening houdend met de richtlijnen van het RIVM- , zo stel ik mij dan voor.
Rob van Bedaf, Westdorpe